وبلاگ

رشد عمیق و پایدار پایگاه‌های داده NoSQL مبتنی بر ابر، مانند Amazon DynamoDB، MongoDB، و Apache Cassandra، نشان‌دهنده تغییر قابل‌توجهی در نحوه مدیریت مجموعه‌های داده گسترده و متنوع سازمان‌ها است. هیچ مشکلی در سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای سنتی وجود ندارد. در واقع، بسیاری از پایگاه های داده NoSQL پشتیبانی از پرس و جوهای سبک SQL را اضافه کرده اند.

اما در دنیایی که شرکت‌ها با داده‌های بدون ساختار از موبایل، شبکه اجتماعی، ابر، حسگرها و منابع دیگر غرق می‌شوند، NoSQL به سادگی بهتر است. و در مقایسه با RDBMS، در مدیریت حجم عظیمی از داده های بدون ساختار، انعطاف پذیری افقی و انعطاف پذیری طرحواره بهتر است.

با این حال، پایگاه‌های داده NoSQL در سازماندهی داده‌ها انعطاف‌پذیرتر هستند و هنگام کار با داده‌های بدون ساختار، استفاده از آنها آسان‌تر است. بنابراین، انتخاب بین پایگاه‌های داده ابری رابطه‌ای و NoSQL به نیازهای شما از نظر ساختار طرح (نوع داده)، سازماندهی داده‌ها، نیازهای مقیاس‌بندی و سایر عوامل بستگی دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

پایگاه داده رابطه ای در مقابل پایگاه داده NoSQL: نمودار مقایسه ای

پایگاه داده NoSQL

پایگاه داده NoSQL برای سرعت عملیاتی بالا و انعطاف پذیری از نظر انواع داده های ذخیره شده و نحوه ساختار آن طراحی شده است. آنها در درجه اول برای مجموعه داده های توزیع شده بزرگ استفاده می شوند و به ویژه در برخورد با داده های بزرگ و برنامه های کاربردی بلادرنگ موثر هستند.

ببینید: پایگاه های اطلاعاتی غیر رابطه ای در بازار رو به رشد پایگاه داده مخاطب پیدا می کنند.

برخلاف پایگاه‌های داده رابطه‌ای، پایگاه‌های داده NoSQL به‌طور خاص برای مدیریت داده‌های بدون ساختار به سرعت در حال تغییر طراحی شده‌اند و برای سازمان‌هایی که با فرمت‌های داده‌های پویا و متنوع سروکار دارند، ایده‌آل هستند.

حرفه ای ها

• مقیاس پذیری: توانایی پایگاه داده های NoSQL در مقیاس افقی، آنها را برای انتقال حجم عظیمی از داده ها ایده آل می کند.
• انعطاف پذیری در مدل سازی داده ها: از آنجایی که پایگاه‌های داده NoSQL بدون طرح‌واره هستند، برای انواع مختلف قالب‌های داده، مانند ذخیره‌سازی اسناد، ذخیره‌های کلید-مقدار، پایگاه‌های داده گراف و غیره ایده‌آل هستند.
• در دسترس بودن بالا: پایگاه‌های داده NoSQL که برای محیط‌های توزیع‌شده طراحی شده‌اند، راه‌حل‌های قوی برای حفظ دسترسی بالا ارائه می‌دهند که برای عملیات مستمر بسیار مهم است.
• راحتی در استفاده: از نظر مدیریت داده های بدون ساختار که در ساختار دقیق پایگاه های داده رابطه ای قرار نمی گیرند، پایگاه های داده NoSQL کاربرپسندتر هستند.
• عملکرد با داده های بدون ساختار: پایگاه های داده NoSQL در مدیریت داده های بدون ساختار و نیمه ساختاریافته بسیار ماهر هستند و عملکرد بالایی را در سناریوهای مختلف ارائه می دهند.
• مقرون به صرفه در مقیاس: پایگاه داده های NoSQL به طور کلی مقرون به صرفه تر هستند، به خصوص در محیط های ابری، نسبت به پایگاه داده های سنتی رابطه ای.

منفی

• منحنی یادگیری به دلیل عدم استانداردسازی: برخلاف پایگاه‌های داده رابطه‌ای که از SQL یکپارچه استفاده می‌کنند، پایگاه‌های داده NoSQL دارای زبان‌های جستجوی متفاوت و منحصربه‌فردی هستند که متخصصان پایگاه داده باید آن‌ها را یاد بگیرند و بفهمند.
• پیچیدگی در توالی داده ها: با توجه به ماهیت توزیع شده و مدل سازگاری نهایی NoSQL، دستیابی به سازگاری داده ها اغلب پیچیده تر است.
• پشتیبانی معاملاتی محدود: پایگاه داده های NoSQL اغلب اتمی، سازگاری، جداسازی و پشتیبانی تراکنش کامل را ارائه نمی دهند، که می تواند برای برخی از برنامه ها محدودیت باشد.
• چالش های پشتیبان گیری و بازیابی: معماری توزیع شده پایگاه های داده NoSQL می تواند فرآیندهای پشتیبان گیری و بازیابی را پیچیده کند و به استراتژی های پیچیده تری نسبت به RDBMS نیاز دارد.

پایگاه داده رابطه ای

پایگاه داده های رابطه ای برای مدت طولانی تری وجود داشته اند. برخلاف پایگاه‌های داده NoSQL، آن‌ها نقاط داده‌ای را که به یکدیگر مرتبط هستند ذخیره می‌کنند و دسترسی به آن‌ها را فراهم می‌کنند. RDBMS بر اساس مدلی ساخته شده است که از ساختار جداول مرتبط با روابط تعریف شده استفاده می کند که وابستگی بین داده ها را بیان می کند.

PREMIUM: یافتن مدیر پایگاه داده مناسب، کلید ایجاد پایگاه داده موثر است.

در درجه اول، پایگاه های داده رابطه ای برای عملیات ذخیره سازی و بازیابی داده ها در برنامه هایی استفاده می شود که دقت، سازگاری و یکپارچگی داده ها در درجه اول اهمیت است. آنها ستون فقرات طیف گسترده ای از کاربردهای تجاری هستند.

حرفه ای ها

• سازگاری قوی: پایگاه های داده رابطه ای به دلیل مدل های سازگاری قوی خود شناخته شده اند. آنها قابل اعتماد هستند و دارای تراکنش های داده قابل پیش بینی هستند – یک نیاز حیاتی برای بسیاری از برنامه های تجاری.
• یکپارچگی داده های ساختاریافته: پایگاه‌های داده رابطه‌ای در حفظ یکپارچگی داده‌های ساخت‌یافته، با طرحواره‌ای کاملاً تعریف‌شده که انواع داده‌ها و روابط را اعمال می‌کند، برتری دارند.
• بالغ و استاندارد شده: فن آوری های RDBMS با استانداردهای تثبیت شده، به ویژه SQL بالغ شده اند.
• پشتیبانی معاملاتی قوی: پایگاه‌های داده رابطه‌ای پشتیبانی قوی برای تراکنش‌های ACID ارائه می‌کنند، که برای برنامه‌هایی که نیاز به دقت و قابلیت اطمینان بالایی دارند، حیاتی است.
• ویژگی های امنیتی پیشرفته: RDBMS ها اغلب دارای ویژگی های امنیتی پیشرفته و کنترل دسترسی هستند.
• ابزار و پشتیبانی جامع: پایگاه‌های اطلاعاتی رابطه‌ای به دلیل حضور طولانی در بازار، دارای طیف وسیعی از ابزارها، اسناد گسترده و پشتیبانی قوی از جامعه و فروشنده هستند.

منفی

• چالش های مقیاس پذیری: مقیاس گذاری یک پایگاه داده رابطه ای معمولاً به مقیاس عمودی نیاز دارد – افزودن سخت افزار قدرتمندتر – که گران است و محدودیت های خود را دارد.
• طراحی مدار صلب: طرح واره از پیش تعریف شده یک RDBMS می تواند آن را در پذیرش تغییرات در ساختار داده انعطاف کمتری داشته باشد. تلاش قابل توجهی برای اصلاح طرح های موجود مورد نیاز است.
• مشکلات عملکرد با حجم زیاد داده: RDBMS ها هنگام برخورد با حجم بسیار زیاد داده یا داده های با سرعت بالا، مانند مواردی که در برنامه های داده های بزرگ با آنها مواجه می شوند، می توانند با گلوگاه های عملکردی مواجه شوند.
• پیچیدگی در پردازش داده های بدون ساختار: پایگاه داده های رابطه ای ذاتاً برای مدیریت داده های بدون ساختار یا نیمه ساختار یافته طراحی نشده اند.
• هزینه ها و منابع: نگهداری و مقیاس گذاری یک RDBMS می تواند منابع فشرده و پرهزینه باشد، به ویژه برای پایگاه های داده بزرگ که به سخت افزار با کارایی بالا نیاز دارند.

انتخاب بین پایگاه داده ابری رابطه ای و NoSQL

پایگاه داده های رابطه ای با سازگاری قوی، یکپارچگی داده های ساختاریافته و پشتیبانی تراکنش، برای موقعیت هایی ایده آل هستند که یکپارچگی و نظم داده ها در اولویت هستند. آنها در سناریوهایی که نیاز به پرس و جوهای پیچیده و مدیریت دقیق داده دارند مفید هستند. با این حال، آنها با چالش‌های مقیاس‌پذیری مواجه هستند و زمانی که داده‌ها دائماً دستخوش تغییرات سریع می‌شوند، انعطاف‌پذیری کمتری دارند.

در مقابل، پایگاه های داده NoSQL مقیاس پذیری و انعطاف پذیری بی نظیری را در مدل سازی داده ها ارائه می دهند. پایگاه‌های داده NoSQL همچنین در مدیریت داده‌های بدون ساختار مهارت بیشتری دارند، و آنها را برای برنامه‌هایی که نیاز به توسعه سریع و پردازش حجم زیادی از انواع مختلف داده دارند، مناسب می‌سازد.

با این حال، قبل از اینکه تصمیم به مهاجرت به NoSQL بگیرید، باید توجه داشته باشید که اگرچه آنها مقیاس پذیر و انعطاف پذیر هستند، اما پایگاه های داده NoSQL اغلب به دلیل عدم استانداردسازی منحنی یادگیری تندتری دارند و می توانند چالش هایی را در تضمین ثبات داده ها و پشتیبانی تراکنش ها ایجاد کنند.

برترین پایگاه‌های داده ابری رابطه‌ای و NoSQL برای بررسی

هیچ دو پایگاه داده ابری رابطه ای یا NoSQL شبیه هم نیستند. همه آنها منحصر به فرد هستند و برای موارد استفاده خاص بهترین کار را دارند. در زیر برخی از پایگاه‌های داده‌ای وجود دارد که باید برای سازمان خود در نظر بگیرید.

پایگاه های داده NoSQL

• آمازون DynamoDB برای سازمان ها یا پروژه هایی که نیاز به پایگاه داده NoSQL بسیار قابل اعتماد و مقیاس پذیر با حداقل نیاز به تعمیر و نگهداری دارند، بهترین گزینه است. معمولاً در برنامه های کاربردی وب، بازی ها، برنامه های کاربردی تلفن همراه، اینترنت اشیا و بسیاری از برنامه های کاربردی دیگر استفاده می شود.
• MongoDB Atlas یک سرویس NoSQL مبتنی بر ابر کاملاً مدیریت شده است. در برنامه‌هایی که نیاز به یک طرح واره انعطاف‌پذیر برای قالب‌های داده متنوع و سریع در حال تغییر دارند، به‌ویژه در برنامه‌های وب و موبایل و اینترنت اشیا، بهترین کار را دارد.
• آپاچی کاساندرا اگر سناریویی دارید که به انعطاف پذیری بالا و تحمل خطا نیاز دارد، شرط خوبی است. این با موفقیت در چندین مرکز داده و برنامه های کاربردی کلان داده بلادرنگ مستقر شده است.
• نیمکت اگر با برنامه‌های تعاملی که به توان عملیاتی بالا و تأخیر کم نیاز دارند، مانند موبایل و محاسبات لبه، کار می‌کنید، پایگاه داده NoSQL انتخابی شماست.

پایگاه داده های رابطه ای

• Oracle Cloud برای کاربردهای سازمانی در مقیاس بزرگ که نیاز به عملکرد قوی، امنیت و قابلیت اطمینان دارند، بهترین است.
• مایکروسافت SQL Server برای سازمان هایی که به دنبال راه حل کامل پایگاه داده رابطه ای با ادغام قوی با محصولات و خدمات مایکروسافت هستند، ایده آل است.
• PostgreSQL برای سازمان هایی که به دنبال یک RDBMS منبع باز با تاکید قوی بر رعایت استانداردها و توسعه پذیری هستند، مناسب است.